Błogosławieni, którzy cierpią prześladowania dla sprawiedliwości

„Błogosławieni, którzy cierpią prześladowania dla sprawiedliwości, bowiem ich jest Królestwo Niebios. Błogosławieni jesteście, gdy będą wam złorzeczyć oraz [was] prześladować, i mówić każde złe słowo przeciwko wam, kłamiąc co do mnie. Radujcie się i weselcie, bowiem wasza obfita nagro­da [jest] w niebiosach; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami” (Mt 5,10-12)

Błogosławieństwo to jest pocieszeniem i zapewnieniem dla wszystkich wytrwałych, zmagających się z przeciwieństwami jakie stwarzają im ludzie przesiąknięci złem, bowiem kto mimo cierpienia pozostaje wierny boskim ideałom, ten już za życia zbliży się do Jedynego i przepełniony zostanie Jego Duchem, zmaże także swe złe przyczyny czyniąc milowy krok do pojednania z Bogiem.

Przede wszystkim cierpiący prześladowania nie będą osobami tylko i wyłącznie myślącymi iż prześladowania ich dotyczą. Prześladowany dozna fizycznego i psychicznego cierpienia, które obojętnie od formy i intensywności będzie jednak cierpieniem zauważalnym i prawdziwym. Nie będą więc błogosławieni ci, którzy prześladowani są tylko w oczach innych, gdy w rzeczywistości dla własnych celów stwarzają tylko pozory udręki. Nie będą nimi też ci, którzy cierpią z powodów innych niż propagowanie miłości i braterstwa. Nie będą więc błogosławieni prześladowani wykrzykujący swe racje w imię Chrystusa a nawet umierający z imieniem Syna Bożego na ustach jeśli ich przekonania i sprawa, o którą walczyli nie miały nic wspólnego z Prawdą przekazaną przez Jezusa w swych naukach.

Prawo siewu i zbioru szczególnie dotkliwie ukarze tych, którzy nie rozumiejąc przykazania miłości, w imię Boga sprowadzać będą cierpienie na innowierców. Ukarani będą ci, którzy przekonani o swej racji siłą udowadniać będą bliźnim w jakim błędzie ci się znajdują nie wierząc (lub wierząc odmiennie). Samemu jednak będą oni w największym z możliwych błędów, zasłaniając się Bogiem podczas czynienia zła. Nie będą więc błogosławieni, którzy łamiąc najważniejsze z przykazań boskich myślą iż prześladowani są za krzewienie nauk Chrystusa.

Prześladowania, o których mowa mogą przyjmować różnorakie formy. Prześladowanymi będą nie tylko ci, którzy cierpią katusze tortur i wszelakiego męczeństwa, będą to również ci, którzy są znieważani i wykpiwani mimo, że jedyną ich „winą” jest to iż podążają ścieżką wyznaczoną przez nauki Jezusa. Nie ma też znaczenia wiara i przekonania tychże osób. Tak samo błogosławiony będzie wierzący jak i ateista, bowiem drogą Chrystusa jest miłość. Kto ze względy na nią cierpi prześladowania będzie błogosławiony.

Błogosławieństwo to można także łączyć ze słowami Jezusa zapisanymi przez Łukasza: „Błogosławieni, [którzy] teraz płaczą, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie będą was nienawidzić i kiedy będą was oddzielać, lżyć, i będą odrzucać wasze imię jako złe z powodu Syna Człowieczego.” (Łk 6,21b-22). Bez wątpienia wydźwięk tych  zdań jest zbieżny z powyższą interpretacją. Płaczą teraz właśnie prześladowani, zelżeni ze względu na Jezusa, ci którzy w imię jego nauk stawili czoła przeciwnościom i pozostali mu wierni.

————————————-